Bij wie de koers een beetje volgt, zal de naam Maxim Pirard misschien wel een belletje doen rinkelen. De 23-jarige sporter neemt regelmatig deel aan wedstrijden, vaak met bijzonder goeie resultaten. Toch ziet hij die ritten vooral als training en leuke afwisseling. Voor hem begint het pas waar voor de meesten de finish ligt. Hoe hij zich naast het parcours verplaatst? Met de fiets natuurlijk! Of met 

. Wij stapten midden februari na de koudste week van deze winter af voor een interview. Over auto’s, fietsen sponsorcontracten … Maar vooral: over zijn ‘grote’ passie: ultracycling, Gran Fondo’s en alles wat verder gaat dan ‘een ritje rond de kerktoren.’

“Maxim, waar ben je momenteel mee bezig?”

Maxim Pirard: “Normaal was het een drukke periode met stages in België, maar dat gaat nu allemaal niet door. Ik ben me volop aan het voorbereiden op de eerste wedstrijd van het seizoen. Die is in Cyprus en ging normaal gezien doorgaan half maart, maar ze is nu verplaatst naar april. Een wedstrijd ook gesponsord door ŠKODA trouwens.”

“Je hebt van je sponsor net een nieuwe ŠKODA mogen ontvangen, bevalt die een beetje?”

Maxim: “Jawel, een ŠKODA OCTAVIA COMBI, een benzine. Mijn eerste eigen auto trouwens, daarvoor gebruikte ik meestal de auto van mijn ouders. En als ik eens naar het buitenland moest voor een wedstrijd of zo kreeg ik ook een ŠKODA ter beschikking. Meestal een

, een hybride. Maar het meeste doe ik natuurlijk sowieso met de fiets. Ik heb de auto nog maar twee weken, maar met de sneeuw vorige week heb ik hem al direct goed kunnen testen (lacht).”

“Zijn er dingen waar je speciaal op let? Of wat zou je zelf kiezen als je een auto zou kopen?”

Maxim: “Ik moet zeggen, de OCTAVIA is eigenlijk perfect voor de wielersport! Een auto moet voor mij vooral ruim én praktisch zijn en dat is hij zeker: ik kan er makkelijk twee fietsen in laden, drie zelfs als het moet. In de toekomst zou ik zelf misschien voor een hybride kiezen, vooral dan vanuit ecologisch oogpunt, en die rijden ook aangenaam. Maar deze wagen is alles wat ik zoek. Leuk ook dat er een link met de wielersport is, daarin is ŠKODA trouwens goed vertegenwoordigd: ze sponsoren ook Lotto Soudal, nog een paar andere World Tour-ploegen, leveren de neutrale wagens voor de Tour de France …”

“Over wielersport gesproken: hoe ben jij terechtgekomen in de ultracycling? Was het van meet af aan je droom om in deze bijzondere discipline te starten?”

Maxim: “Ik ben nu 23 jaar en ik denk dat ik al aan sport doe zolang ik leef. Ik ben gestart met zwemmen, dan veldlopen, mountainbiken … een beetje van alles. Maar ik heb dan klierkoorts gekregen, waarschijnlijk gewoon omdat ik te veel deed. Ik ben dan gestopt met zwemmen en heb de focus verlegd naar wegwielrennen en baanrennen op de piste. Daar heb ik ook redelijk wat successen in geboekt: ik ben paar keer Belgisch kampioen geweest in het baanrennen, op de weg Oost-Vlaams kampioen, de Beker van België … Zo’n beetje de grotere wedstrijden voor de jeugd.” “Maar eens ik bij de beloften kwam, in de categorie U23 (da’s de leeftijdscategorie 19-23 jaar), begon ik meer interesse te krijgen in langere afstanden: eerst 250 km, dan 300, 400 … Zo heb ik in de zomer van 2018 dan ook eens 7 dagen van 300 km gereden.”

Maxim: “De Gran Fondo’s, daar ben ik ingerold via mijn schoonbroer. Die had al twee keer de Marmot gewonnen, een legendarische Gran Fondo, ook al omwille van het feit dat de aankomst op Alpe d’Huez ligt. Zo’n Gran Fondo gaat ook over een langere afstand van pakweg 180 à 300 km, met meestal heel veel hoogtemeters en klimwerk. Het format is ook leuk: ze zijn altijd goed georganiseerd én iedereen mag deelnemen. Sommigen komen om een mooie uitslag te rijden, maar anderen ook gewoon voor hun plezier. De laatste jaren is het niveau wel serieus gestegen, dus ik moet er redelijk wat voor doen.” “Voor mij was het snel duidelijk dat het me ligt. In die eerste Gran Fondo werd ik de eerste dag vijftiende, de tweede dag won ik vóór mijn schoonbroer. Ik heb dan een wildcard voor het WK gekregen en daar heb ik dan een derde plaats behaald. Daarna heb ik ook enkele sponsors gevonden zoals ŠKODA en Specialized.”

Gran Fondo betekent letterlijk ‘grote achtergrond’. Noem het gerust met een marathon voor wielrenners: een wedstrijd over grote afstand in een uitdagend decor met een breed deelnemersveld, van (semi-)profs tot liefhebbers. De bakermat is Italië, waar de eerste Gran Fondo op 12 juli 1970 werd gereden: de Nove Colli. Sinds 2011 organiseert de UCI ook een Gran Fondo World Series die bekroond wordt met een wereldkampioenschap.

“Maxim, je hebt vorig jaar als een soort eerbetoon aan de afgelaste Ronde van Vlaanderen létterlijk de ‘ronde van Vlaanderen’ gereden.”

 was in totaal 1.001 kilometer, en ongelooflijk hoeveel aandacht en reacties die heeft opgeleverd! Dat heeft veel mensen geïnspireerd. Ik heb 2.000 berichten gekregen en ook Sporza en MNM en Radio 2 zijn daarop afgekomen. Voor de lockdown werd er al eens mee gelachen, zo van: Ha kijk daar, de zot! En dat dit nergens goed voor was. Want inderdaad, voor de koers is lange afstanden doen niet ideaal, je verliest je explosiviteit.” “Toen kwam de lockdown en veel mensen gingen nieuwe uitdagingen aan, want er waren geen wedstrijden. En die vonden er ook hun plezier in. Met Oliver Naesen, een goeie maat, heb ik dan ook de grens van Oost-Vlaanderen afgereden en dat heeft ook weer mensen aangezet om lange afstanden te gaan doen. Maar het combineren met koersen is moeilijk, zeker hier in België: je moet explosief zijn want je moet veel optrekken, er zijn veel ronde punten … Zelfs een Gran Fondo is niet écht explosief en het blijft iets anders dan de koers: wie bij Gran Fondo het langst de hoogste wattages trapt, die wint.”

“Was die ‘ronde van Vlaanderen’ je strafste prestatie tot nu toe?”

Maxim: “Die ronde van Vlaanderen was alleszins heel mooi: overal stonden mensen langs het parcours met eten! En in 2019 ben ik met een maat in samenwerking met Red Bull in één trek naar Zuid-Frankrijk gereden. Een tocht van 1.050 kilometer, ik heb toen twee nachten niet geslapen. Wout van Aert was ook gesponsord door Red Bull en het doel was om hem een blikje Red Bull te gaan brengen. Dat is gelukt en het was bovendien ook net toen dat hij zijn eerste etappe won. Dus die twee staan voor mij wel op hetzelfde niveau.”

“De toer rond Vlaanderen, de tocht naar Zuid-Frankrijk: denk je dat er rond 1.000 kilometer ergens een grens ligt, of zit er nog meer in?”

Maxim: “Ik weet het niet. Meer dan 1.000 kán waarschijnlijk nog … Ik speel na die ronde van Vlaanderen met het idee om de grens van België af te rijden. Dat gaat richting 1.600 kilometer. Da’s twee nachten zonder slaap en dat ’s nachts fietsen en niet slapen, dat is het lastigste he. Stel je gewoon al eens voor dat je twee nachten niet slaapt zónder fietsen ... En het is ook niet makkelijk om dat in je programma te passen, want je moet toch weer een maand bekomen dan. Vorig jaar met de lockdown was dat geen probleem: er waren toch geen wedstrijden.”

Net als op de fiets houdt Maxim Pirard ook tijdens zijn gesprekken van het langere werk. Daarom nu een tweede deel van ons interview, waarin hij strooit met tips voor wie zichzelf wil uitdagen. En voor wie zijn fiets en zichzelf in topvorm wil houden. Daarnaast heeft hij het honderduit over zijn allergrootste dromen en legt hij uit waarom hij beide voeten stevig op de grond houdt als het aankomt op zijn professionele ambitie als wielrenner.

Interview met Maxim Pirard: ultracyclist en Gran Fondo-renner

Related Articles